Asieldossier muurvast

BRUSSEL - De regering is het op haar laatste ministerraad voor de vakantie nog altijd niet eens geraakt over het dossier asiel en migratie. Een rondzendbrief met nieuwe regularisatiecriteria is dus voor het najaar.

De regering-Leterme I blijft het moeilijk hebben om de grote politieke knopen door te hakken. Donderdag op het federale kernkabinet kwam het al tot een kletterende ruzie over het dossier asiel en migratie. Vrijdag werd er op de ministerraad evenmin een oplossing gevonden. De PS en het CDH, die een soepelere houding willen tegenover mensen zonder papieren en hongerstakers, staan nog altijd lijnrecht tegenover CD&V, Open VLD en MR.

De federale minister van Migratie- en Asielbeleid Annemie Turtelboom (Open VLD) verklaarde vrijdagavond op de persconferentie na de ministerraad dat de volgende weken wordt doorgewerkt. Meer dan dat de regering 'tot een evenwichtig pakket zal komen' kon ze niet melden. 'Als het dossier rijp is, zal er beslist worden', stelde premier Yves Leterme (CD&V).

Het CDH van Joëlle Milquet liet in een mededeling weten diep teleurgesteld te zijn over het gebrek aan wil om vrijdag tot een akkoord over de regularisaties te komen. 'Terwijl het volstrekt mogelijk was om tot een consensus te komen.' De partij hoopt dat het dossier na de vakantie 'eindelijk kan worden opgelost en dat er intussen consensuele oplossingen kunnen worden gevonden om een einde te maken aan de hongerstakingen.'

De regering stelde wel een uitgebreide nota op. Daarin wordt een overzicht gegeven van de wettelijke bepalingen en wettelijke verantwoordelijkheden bij acties. 'Het zijn bijvoorbeeld de lokale besturen die verantwoordelijk zijn voor de openbare orde en veiligheid', merkte Turtelboom op. De kans is klein dat de acties van mensen zonder papieren tijdens de zomermaanden stil zullen vallen.

Naar schatting 500 asielzoekers bezetten vrijdag een voormalige feestzaal in de Brusselse gemeente Sint-Joost-Ten-Noode. Ze hadden daarvoor de toestemming gekregen van PS-burgemeester Jean Demannez.

Na een paar uur werd hun actie echter al stopgezet. Ze raakten het niet eens over wie de zaal al dan niet binnen mocht en de politie moest ingrijpen. Demannez had slechts toelating gegeven voor 50 tot 100 personen. De PS-burgemeester sprak met de asielzoekers af om ze maandagmiddag opnieuw te ontmoeten.

Een van de drie Iraniërs die een werfkraan bezetten aan de Albert II-laan in Brussel, is vrijdagnamiddag naar beneden gekomen. De twee overige blijven actie voeren om een verblijfsvergunning van negen maanden en een werkvergunning te krijgen.

Steven Samyn

zaterdag 26 juli 2008

Twee meisjes op het strand

epa

© CESARE ABBATE

'Twee meisjes op het strand. Ze lezen modebladen. Ze kijken in het rond, ze dromen van een prins', zingt Raymond van het Groenewoud mijmerend in het gelijknamige liedje.

De meisjes op de foto hierboven dromen nergens meer van. Ze zijn dood. Twee jonge tieners, afgelopen zaterdag verdronken in Torregaveta nabij Napels. Het is een onbewaakt strand, een van de gevaarlijkste in Zuid-Italië.

De nichtjes Violetta (14) en Cristina (16) konden niet zwemmen. Maar de zon brandde zo genadeloos dat de twee meisjes toch een frisse duik namen. Ze waagden zich te ver in de verraderlijke golven en werden door de zee verzwolgen. De foto toont hun met badhanddoeken bedekte lichamen. Wie de handdoeken daar heeft gelegd, heeft dat niet zorgvuldig gedaan: hun voeten steken er nog onderuit.

Op de achtergrond zitten twee zonnekloppers, die schijnbaar ongestoord verder zonnen. Het beeld van de twee bedekte tienerlijken, de levenloze voeten in de lucht, is op zich al luguber genoeg. Maar in combinatie met de twee achteloos zonnende toeristen is het schokeffect van deze foto des te groter.

De foto verscheen maandag op talloze websites en joeg een golf van verontwaardiging door Italië en het buitenland. Wie zijn die twee? Om welke harteloze, onmenselijke wezens gaat het? Wat is er in hemelsnaam met dolce Italia en de Italianen aan de hand?

Meer vragen werden er niet gesteld. Niemand keek verder dan het schokkende beeld. De foto sprak de absolute waarheid.

Niemand vroeg zich af of het misschien om een momentopname ging. Niemand stelde zich de vraag wanneer deze twee 'onmenselijke, harteloze' toeristen precies op het strand waren aangekomen. Of de twee meisjes misschien net op het strand waren gesleurd. Door diezelfde redders die er wél in waren geslaagd om twee vriendinnetjes van de meisjes uit de kolkende zee te redden. Want de meisjes waren met zijn vieren, en niet met twee.

Op dat moment was er voor dergelijke vragen allang geen ruimte meer. Het strand van Torregaveta was tenslotte al tot het 'Strand der Onverschilligen' omgedoopt.

Wat elke mogelijkheid tot nuanceren bovendien helemaal onmogelijk maakte, was niet eens deze gruwelijke foto, maar wél de identiteit van de twee verongelukte meisjes.

Het is toch eenvoudig? Deze twee dode meisjes zijn Roma. Zigeuners.

Volgens de Italianen zijn dat schooiers die in barakken leven en zich slecht wassen. De twee achteloze toeristen zijn Italianen. En weten we niet allemaal dat de Italianen de Roma verafschuwen? De Italiaanse regering gaat zelfs vingerafdrukken nemen van Roma-kinderen. Zogenaamd om meer Roma-kinderen naar school te krijgen.

Dat gelooft toch niemand? In mei staken Napolitaanse jongeren toch nog zigeunerkampen in brand?

Niemand beweert dat er niets aan de hand is met Italië. De Italiaanse regering loodste uitgerekend deze week haar nieuwe, keiharde immigratiewet door de Senaat. De overheid legt een rechtstreeks verband tussen clandestiene immigratie en criminaliteit. De grote meerderheid van de Italianen is het daarmee eens. Al jaren.

De heersende mentaliteit is niet gunstig voor vreemdelingen in Italië, waar de regering gisteren vanwege de enorme vluchtelingenstroom de noodtoestand heeft afgekondigd.

Maar die mentaliteit en alle strenge wetten ter wereld mogen niet beletten om de nuance in dit verhaal te zoeken.

Het strand van Torregaveta is levensgevaarlijk. Er is geen reddingsteam, er hangen geen waarschuwingsborden. Het strand is afgelegen. Mogelijk duurde het daarom uren voordat de dode Roma-meisjes uiteindelijk van het strand werden weggevoerd. Op dezelfde plek zijn de voorbije vijftien jaar al zeker tien zwemmers verdronken. Twee weken geleden ontsnapten vijf badgasten nog ternauwernood aan de verdrinkingsdood.

Wie dat vertelde? Salvatore Esposito, een jonge Italiaan die zaterdag getuige was van het gruwelijke ongeval. Toen de meisjes om hulp riepen, sprong Salvatore in zee om hen te redden. Samen met zijn al even Italiaanse vrienden. Maar de reddingspoging van Salvatore en zijn vrienden haalde het nieuws niet. De redding van de twee overige Roma-meisjes evenmin. En ook van de herdenkingsdienst in de kerk van het nabije Pozzuoli werd met geen woord gerept.

'De nacht brengt vreemde uren', eindigt Van het Groenewouds liedje. 'De deken is zo zwaar. Een bladzijde slaat om.'

Ine Roox